สวัสดีค่ะ แม่ ๆ อาสา และเพื่อน ๆ นมแม่ทุกท่าน
วันนี้มีเวลาเลยอยากเล่าเรื่องนมแม่ของเราให้ทุกท่านฟัง ยาวหน่อยนะคะ
เราคลอดน้องราวกลางเดือน กุมภาพันธ์ เป็นลูกคนที่ 3 ลูกสองคนโตเลี้ยงด้วยผสม 99% เพราะเราคิด(ไปเอง) ว่าเราไม่มีน้ำนม ประกอบกับลูกตัวเหลืองต้องเข้าส่องไฟคนละ 5 วัน 7 วัน ทำให้ไม่ดูดนมแม่เลย พอคลอดน้องปุณณ์ราวปลายเดือนกุมภาช่วงที่ลาคลอด เราเริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับนมแม่ ด้วยความตั้งใจอย่างมุ่งมั่นว่า “ฉันจะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้ได้” ตอนเริ่มต้นที่เราตั้งใจจะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ เรามีน้ำนมน้อยมาก ข้างขวาปั๊มออกมาได้เป็นหยด ๆ เท่านั้น ข้างซ้ายมีมากกว่า แต่ก็ไม่ได้มีมากมายอะไร ปัญหาตอนนั้นก็คล้าย ๆ หลาย ๆ ท่านที่นี่ คือกังวลว่านมพอไม๊ ทำไมลูกฉี่เป็นสีเหลืองจังเลย ลูกทานน้อยไปหรือเปล่า ก็ได้กำลังใจจากแม่อาสาทั้งหลาย จนเรากลับไปสู้อีกหน โดยหายไปจากที่นี่เลย ไปพยายาม พยายาม พยายาม และพยายาม
จนวันนี้ น้องอายุได้ 3 เดือนครึ่ง เรากลับไปทำงานแล้ว วันแรกที่กลับไปทำงานเรามีสต๊อกนมอยู่ 60 ถุง ก็ประมาณ 8,000+ cc โดยน้องก็ทานนมจากสต๊อกที่เราเก็บไว้ และเราก็เก็บน้ำนมกลับมาจากที่ทำงานทุกวัน กลางคืนก็เก็บน้ำนมก่อนนอนสักรอบ ตื่นมาตีสองก็เก็บอีกรอบ เพราะน้ำนมที่เก็บไว้ไม่ได้มีมากมายเหลือเฟือกินได้เป็นเดือนเหมือนคนอื่น ๆ หรอกค่ะ น้ำนม 8 ลิตรกว่าที่มีอยู่ น้องทานได้อย่างเก่งก็ไม่เกิน 2 สัปดาห์ ตอนนอนก็พยายามให้ลูกดูดให้มากที่สุด เราเริ่มจาก 0 พร้อมความรู้สึกจากประสบการณ์ว่า เราคงเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ไม่ได้ เราไม่มีน้ำนม เราไม่มีน้ำนม เราไม่มีน้ำนม เราตั้งเป้าจะเลี้ยงนมแม่สัก 2 เดือน และค่อย ๆ เพิ่มไปเรื่อย ๆ ตอนนี้เป้าหมายคือ 4 เดือน และเมื่อวันนั้นมาถึง เราจะค่อย ๆ ขยายเวลาออกไป ไม่เครียดค่ะ เพราะทุกวันที่ทำได้สำหรับเรา คือกำไรทั้งสิ้น เมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่เราเคยเป็นคือ เราเคยทำไม่ได้เลย
ทุกวันนี้เราเก็บน้ำนมจากที่ทำงานทุกวัน ๆ ละ ราว 400 cc เมื่อกลับบ้านก็เอาน้องเข้าเต้า กลางคืนพอน้องหลับก็บีบน้ำนมเพิ่ม รวมแล้วแต่ละวันก็เก็บได้ราว ๆ เกือบ 500 cc หรือกว่านิดหน่อย วิธีของเราคือ ทุกวันทำงานก็จะบีบน้ำนมออก โดยจดเวลาว่า เวลานี้ ได้เท่าไร โดยทำการรวมน้ำนมไว้ในวงเล็บ เช่น
08.15 120 cc
10.22 80 (200)
12.35 60 (260)
14.16 90 (350)
16.20 80 (430)
การบันทึกจะทำให้เรารู้ว่าวันนี้ เราได้เท่าไรแล้ว ถึงเป้าของเรายัง ถ้ายังเราก็หาเวลาบีบอีก เป้าของเราง่าย ๆ เลยคือ เก็บน้ำนมให้ได้ไม่น่อยกว่าที่ลูกทานไปในแต่ละวัน ทั้งนี้ก็เพื่อให้มั่นใจว่า เรามีสต๊อกนมเหลือไปอีกระยะให้ลูกทาน เรามักพยายามบีบก่อนกลับบ้านอีกรอบ เพื่อให้น้ำนมสะสมในช่วงที่เราเดินทางกลับบ้าน พอถึงบ้านน้องก็จะได้นมอีกมื้อหนึ่ง โดยมากน้องมักจะดูด ๆ ๆ ๆ ๆ เป็นชั่วโมง คงกะให้หายคิดถึง ประสบการณ์การให้นมแม่ของเราตลอดเวลา 3 เดือนครึ่งที่ผ่านมา พบเจอกับปัญหาและอุปสรรคมากมาย กู้นมครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งด้วยความไม่รู้ และจากคนอื่น เริ่มจากความรู้สึกเหนื่อยเลยคิดจะงดให้นมตอนกลางคืน ไปให้นมผสมแทน ไม่ถึงอาทิตย์ได้เรื่องเลย น้ำนมลดไปมากทีเดียว อีกทีตอนที่อยู่ไฟ คนที่มาทำให้เราไม่ค่อยดีเท่าไร เราไม่ค่อยได้หยุดให้นมน้อง น้ำนมหายอีก เมื่อเร็ว ๆ นี้เราเข้าโรงพยาบาลด้วยอาการท้องเสีย ลำไส้อักเสบ หมอให้งดนมน้อง (ทั้งที่ความจริงไม่ต้องงดก็ได้)
ยอมรับว่าเหนื่อยมาก หลายครั้งที่คิดจะเลิกแล้วเหมือนกัน เพราะเหนื่อย นอนก็ไม่พอเท่าไร แต่พอน้องได้ดูด ได้เข้าเต้า ได้ทานนมแม่ มีสุขภาพแข็งแรง เราก็รู้ว่า นี่แหล่ะคือสิ่งที่เราต้องการ สิ่งที่เรารอมานาน ตั้งแต่ลูก 2 คนแรก ที่แทบไม่ได้ทานนมแม่เลย ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราก็อยากทำ แม้ว่าเค้าทั้งคู่จะแข็งแรงดี แต่เราเสียดายโอกาสที่หายไป ที่เราจะได้มีโอกาสในการโอบกอดเค้าไว้แนบอก บอกว่า เรารักเค้าแค่ไหน
สุดท้าย อยากบอกให้เพื่อน ๆ ที่ยังกำลังเริ่มต้น กำลังพยายามนะคะ ถ้าคุณเชื่อมั่นว่าคุณทำได้ คุณก็จะทำได้ อีกอย่างถ้าคุณได้มาพบเวปนี้ ก็แปลว่าคุณมาถูกทางแล้วค่ะ เพราะที่นี่มีความรู้เรื่องนมแม่ และกำลังใจจากแม่ ๆ ให้คุณเพียบเลย