ในท้องแม่เก้าเดือนอุ่นและนุ่ม
เล่นจนคุ้มถีบพุงตีลังกาม้วนหน้าหลัง
มาวันนี้ถึงคราวพ่อบ้างจะได้ฟัง
เสียงดังดังโชว์พลังปลุกยามพ่อนอน
กลอนอันนี้แม่แปลจากดัชต์แล้วแปลงเป็นไทยเพื่อเขียนในการ์ดใบเกิดของหนู ตั้งแต่หนูอยู่ในพุงแม่ แม่ก็อยากจะเขียนบันทึกเกี่ยวกับหนูมาตลอด แต่งานการยุ่งหัวฟูเกือบทุกวัน บวกกับการผลัดวันประกันพรุ่ง และขี้เกียจ (อ้าว…) เขียนบ้างไม่เขียนบ้าง เขียนเว็บนู้นบ้างเว็บนี้บ้าง จากไดอารีกลายเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี (แป่วววว ) ลืมพาสเวิร์ดไปบ้าง แม่อ้างกับพ่อเอาบ่อยๆว่า แม่เขียนบันทึกในหัว อิ อิ อ้างไม่ค่อยขึ้นเลยเว้ย พ่อก็บอกว่าพ่อไม่มีเวลาเขียน พิมพ์เอาก็ขี้เกียจ(ไหนว่าไม่มีเวลา…) เลยใช้ถ่ายรูปเอาก็แล้วกัน หนูก็เลยมีรูปถ่ายเยอะมาก เพราะว่าบ้านเราอัดรูปได้ฟรี ฮ่าๆ
ตอนนี้หนูอายุได้เกือบเจ็ดเดือนแล้ว…..แป่ว…. แต่ก่อนนี้เวลาเราออกไปเดินเล่นกัน คนชอบมาดูแล้วบอกว่าหนูตัวเล็ก เดี๋ยวนี้ใครๆดูแล้วบอกว่า ตัวใหญ่จัง อิ อิ แต่หนูก็ยังเป็นตัวเล็กของแม่เสมอนะลูก
จากวันนั้น ถึงวันนี้