เรื่องที่จะเล่าให้ฟังนี่เป็นประสบการณ์ส่วนตัวล้วนๆนะคะ ไม่ใช่ประสบการณ์ส่วนรวมแต่อย่างใด ถ้าใครพบเจอปัญหาแบบนี้ก็จะได้ใช้เป็นแนวทางได้ค่ะ
น้องเงินหยวนเกิดวันที่ 5 มิ.ย. 51 คลอดโดยการผ่าตัดที่ รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง คุณแม่ตั้งใจหนักหนาว่าจะเลี้ยงน้องด้วยนมแม่ 100% บอกคุณหมอคุณพยาบาลไว้แล้ว เพราะก่อนหน้านี้ ได้รับคำแนะนำจากพี่ๆ ที่มีประสบการณ์ว่าน้องเกิดใหม่สามารถไม่ทานอะไรเลยได้ 3 วัน เพราะฉนั้น จงใจเย็น ให้น้องดูดนมแม่ไปเรื่อยๆ เพื่อกระตุ้นน้ำนม แม่ก็บอกทางห้องคลอดแล้วว่าต้องการเลี้ยงด้วยนมแม่ แต่เนื่องด้วยจากการผ่าตัด แม่ลุกจากเตียงไม่ไหว พยาบาลห้องเด็กอ่อน ก็ได้ให้น้องกินนมชงไปซะเรียบร้อยแล้ว คิดแล้วเจ็บใจจริงๆ แต่แม่อย่างเราก็ใจแข็ง ยังไม่ถึง 24 ชม. หลังการผ่าตัด ก็กระเสือกกระสนตะเกียกตะกายเดินไปให้นมลูกที่ห้องเด็กอ่อน
และแล้วก็จริงอย่างใครๆ ว่าค่ะ คือไม่มีน้ำนมให้ลูกกิน ลูกร้องจ๊ากๆ แม่ก็พาไปคุ้ยดิน เอ้ย.. แม่ก็ตกใจค่ะ สงสารลูกแต่ก็ทนๆๆ จนหัวนมแตกเป็นแผล ลูกดูดทีเจ็บมาก นั่งน้ำตาตกเลย ลูกกินนมไปก็น้ำตาไหลไป ไม่ใช่ซึ้งหรอกค่ะตอนนั้น มันเจ็บค่ะ จนสามีบอกว่า ถ้าไมไหวให้นมชงก็ได้นะ
มีครั้งหนึ่ง ลูกดูดนมแล้วเลือดกลบปากลูก แม่เลยต้องหันมาปั๊มใส่ขวด ช่วงที่อยู่ รพ. ลูกกินนมชงมากกว่านมแม่
พอกลับมาบ้าน เอาใหม่ เริ่มกันใหม่ เราก็ให้ลูกดูดจากเต้า คราวนี้น้ำนมเยอะขึ้น เพราะบำรุงอย่างดี กินน้ำอุ่นตลอด กินอาหารบำรุงสารพัด แต่ทุกครั้งที่ลูกดูดมันเจ็บมาก เราก็คิดว่าคงให้นมผิดท่า ก็พยายามขยับให้ถูก แต่ยังง๊ายยังไง ก็เจ็บอยู่ดี จนบางวันยังต้องชงนมให้ เพราะว่าให้ดูดไม่ไหว มัน จอ-เอะ-บอ เจ็บๆๆ สุดท้ายเลยหันมาใช้วิธีปั๊มใส่ขวดให้ พอหายเจ็บก็ให้ดูดจากเต้า พอเจ็บก็ปั๊มใส่ขวด เป็นเช่นนี้เรื่อยไป (แต่ส่วนมากลูกจะได้ดูดนมจากขวดมากว่า)
แต่อย่างหนึ่งที่ไม่ค่อยได้สนใจก็คือ ลูกแหวะนมบ่อยมาก แล้วก็แหวะเยอะมากซะด้วยสิ บางครั้งไม่แน่ใจคิดว่าลูกอาเจียรซะอีกด้วย แต่เราก็คิดว่าเป็นเรื่องปกติของเด็ก กินเยอะ แหวะเยอะ หรืออาจเพราะไม่ค่อยได้จับลูกเรอหลังกินนมอิ่ม
จนมาวันหนึ่ง พาลูกมาที่ทำงาน เพื่อนที่เคยเป็นพยาบาลทักว่าเจ้าตัวเล็กมีพังผืดใต้ลิ้น ลองให้หมอเช็คดูให้ดีสิ คนเป็นแม่ก็กระต่ายตื่นตูมสิคะรีบโทรนัดหมอทันที คุณหมอ รพ.เอกชนเดิมก็บอกว่า ถ้าลูกไม่มีปัญหากับการดูดนม คือกินนมได้ก็ไม่เป็นไร การที่น้องแหวะนมมากแบบนี้ คงเพราะน้องกินลมเข้าไปเยอะ แต่น้ำหนักน้องก็ขึ้นปกติดี เอาไว้ 10 เดือนค่อยมาดูอีกที แล้วถ้าพังผืดยังไม่ยืดขึ้น หรือขาดไปเองค่อยผ่าตัดออก แต่ต้องวางยาสลบให้น้อง
แหม คนเป็นแม่ เรื่องอะไรจะให้ลูกโดนวางยา รีบหาข้อมูลใหม่เลย ไอ้พังผืดใต้ลิ้นนี่มันมีผลอะไรบ้างหว่านอกจากดูดนมได้น้อย และอาจทำให้พูดไม่ชัด พอได้ข้อมูลก็เปลี่ยน รพ.เลยค่ะ นัดหมอคนใหม่อีกที คราวนี้หมอก็แนะนำรายละเอียด แต่หมอว่า ถ้าอยากให้ลูกลับมาดูดนมจากเต้าก็ควรผ่าตัดเลย สาเหตุที่ลูกดูดนมแล้วแม่เจ็บก็เป็นเพราะลูกใช้ลิ้นได้ไม่เต็มที่เนื่องจากติดพังผืดนี่หล่ะค่ะ คุณหมออธิบายรายละเอียดซะเยอะ หายข้องใจกันไปเลย สุดท้ายก็เลยตัดสินใจให้น้องผ่าตัดวันนั้นเลยค่ะ หมอแค่เอายาชาป้ายข้างพังผืดสองข้าง แล้วตัดออก ออกจากห้องผ่าตัดปุ๊บ หมอก็ให้น้องลองดูดนมแม่ได้เลย น้องก็ยอมดูดแต่โดยดี
ตั้งแต่นั้นมาถึงปัจจุบัน น้องก็ดูดนมจากเต้าได้ตลอดโดยที่แม่ไม่เจ็บแล้ว สบายไปทั้งแม่และลูกเลยค่ะ
ตอนนี้เจ้าตัวแสบ สิบเดือนกว่าแล้ว กินนมแม่ล้วนมาตลอด ดีใจจัง อีกเดือนกว่าก็จะครบ 1 ขวบแล้ว เจ้าตัวแสบแข็งแรงดีมาก แม่ก็รู้สึกภูมิใจเป็นที่สุด